Bugün, beni dünyaya getiren, benim için herşeyden değerli olan kadının doğumgünü. İçimden bir kaç şey yazmak geldi. Kendi cümlelerimle anlatmak istiyorum anneliği…
O olmasaydı bu dünyada ben de olmayacaktım. Yaşamadığım için tam olarak anlayamam ama düşündüğümde bu dünyadaki en özel şey annelik. Dünyaya bir canlı getirmek ve ellerinde onun büyüyüşünü izlemek tarifsiz bir duygu olmalı.
Annem bana bazen ” sen ufacıktın, bebektin, ne çabuk büyüdün!” der. Benim peşimde koştururken, minicik ellerimden tutup gezdirirken, sanki gözünü kapayıp açtığında kocaman bir genç kadın buluvermişti karşısında. Onun için ne hızlı geçmişti kimbilir, hep öyle kalacakmışım gibi gelirken… Fakat bizler ne kadar yıllansak, büyüsek, hatta bir gün kendi çocuklarımıza sahip olsak bile onların gözünde hep çocuk olarak kalacağız. Çünkü biz, onların çocuğuyuz. Hala üşüme diyerek ceketimizi giymemizi söylecekler, hatta dayanamayıp üstlerindekini çıkarıp verecekler. İşte böyle bir şey annelik. Kendinden çok onu düşünmek, onu sevmek… Kimsenin kimseye veremeyeceği ilgiyi, sevgiyi, özveriyi göstermek…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder